Pewnego lipcowego dnia Angele Lieby jedzie do jednego ze strasburskich szpitali ze straszną migreną. Jej stan się pogarsza i trzeba ją wprowadzić w śpiączkę farmakologiczną. Kilka dni pĂłźniej lekarze nie są w stanie jej wybudzić; mimo rozmaitych prĂłb stymulacji Angele nie daje znaku życia. Jej mąż słyszy w końcu: "Trzeba odłączyć ją od urządzeń podtrzymujących życie". Jednak po jakimś czasie cĂłrka nieszczęsnej pacjentki dostrzega łzę w kąciku jej oka. Angele nie tylko żyje, ale pozostała świadoma tego, co się wokĂłł niej dzieje! W tej książce opisała to niezwykłe doświadczenie - przeżycia kobiety uwięzionej we własnym ciele, ktĂłra wszystko słyszy, odczuwa straszny bĂłl fizyczny, przeżywa tortury psychiczne, ale niezdolna jest do jakiejkolwiek reakcji.

Wielką zaletą książki jest styl: precyzyjny, reporterski, powściągliwy. Z pewnością przyczynił się do tego jej wspĂłłautor, HervĂŠ de Chalendar, dziennikarz, ktĂłry jako pierwszy przedstawił w mediach poruszającą historię Angele Lieby, ktĂłra ostatecznie wybudziła się ze śpiączki i dziś jej niesamowite doświadczenia są ważnym głosem w dyskusji o eutanazji.

Kilkuletnia Jani wydaje się być zwyczajnym dzieckiem, ktĂłre może trochę zbyt często fantazjuje. Z czasem rodzice odkrywają jednak, że fantazje dziewczynki nie są tylko wytworem dziecięcej wyobraźni, a objawem poważnej choroby. Jani staje się niebezpieczna dla siebie i swojego młodszego braciszka.

Michael Schofield szczerze i wzruszająco pisze o dramatycznej walce, ktĂłrą musiał stoczyć o życie swojej cĂłreczki, i opowiada o zmaganiach z jedną z najbardziej tajemniczych chorĂłb umysłu.

Udowadnia, że rodzicielska miłość jest w stanie przezwyciężyć największe przeciwności.

Książka stała się głośnym bestsellerem w Stanach Zjednoczonych, a poruszona sprawą Oprah Winfrey zaprosiła autora do swojego programu.